حکم لطیفه گویی و شنیدن آن!

حکم لطیفه گویی و شنیدن آن!

امام زمان علیه السلام

«واما الحوادث الواقعه فارجعوا فیها الی رواة حدیثنا فانهم حجتی علیکم و انا حجت الله  علیهم »

در حوادثی که پیش می آید، به کسانی مراجعه کنید که حدیث ما را نقل می کنند، بدرستیکه آنها حجت من برشما و من حجت خداوند بر آنها هستم.

---

سوال: گفتن لطیفه های رایج در کشور که حالت تمسخر قشر، قوم یا مناطقی از مردم کشور را در بر می گیرد چه حکمی دارد؟ شنیدن آن چه صورت دارد؟

حضرت آیة الله خامنه ای:

 اگر استهزاء (مسخره کردن) آنان محسوب شود جایز نیست. (مجموعه استفتائات)

حضرت آیة الله مکارم شیرازی:

اگر استهزاء و تمسخر قومی به طور عام بوده باشد اشکال دارد.

حضرت آیة الله فاضل لنکرانی:

بهتر آن است که از این نوع مزاح ها (لطیفه ها) اجتناب شود.(جامع المسائل639/1)

حضرت آیة الله  تبریزی:

مسخره کردن و اذلان (خوارکردن) مومن جایز نیست و اگر این طور نباشد و متضمن کذب (همراه با دروغ ) هم نباشد مانعی ندارد.

حضرت آیة الله صافی گلپایگانی:

اگر مشهور و معروف است به قصد لطیفه گویی باشد و توهین صدق نکند اشکال ندارد مع ذلک ترک آن اولی (بهتر) است.

حضرت آیة الله بهجت:

اولی تنزه است.(بهتر است انجام نشود)

حضرت آیة الله سیستانی:

اگر مستلزم هتک و توهین مومنین باشد، جایز نیست.