تبریک سال نو

به نام حضرت دوست که هر چه داریم از اوست  

بوی بهار می آید. این را از نم نم باران فهمیدم. درختان شکوفه داده اند، گل ها لبخند می زنند. بوی طبیعت، بوی طراوت و بوی شادابی همه جا را فرا گرفته است. در خیابان های شهر مردم به این سو و آن سو می روند. پیداست که می خواهند به بهترین شکل از بهار استقبال کنند. عدّه ای برای خرید لباس عید آمده اند و عدّه ای برای تکمیل ((سین)) هفت سینشان با دست فروشان چانه می زنند.

همه می خواهند مثل طبیعت، حیات خویش را از نو آغاز کنند. هر کس برای خود آرزو ها و برای سال جدید زندگی اش، برنامه هایی دارد. آری! اکنون فرصت مناسبی است برای عهد کردن با خود و اقدام برای اصلاح کردن خود؛ با ذکر مناجاتی از رابیندرانات تاگور - که می تواند سرمشقی برای همه ی ما در طول زندگی باشد -  به کلامم پایان می دهم و سال نو را پیشاپیش تبریک می گویم.

پروردگارا، دعایم به درگاه تو این است:
بی نوایی و تنگ چشمی را از دلم ریشه کن ساز و از بیخ و بن برکن.
اندکی نیرویم بخش تا بتوانم بار شادی ها و غم ها را تحمّل کنم.
نیرویی به من ارزانی فرما تا عشق خود را در خدمت و کمک ثمر بخش سازم.
توانی به من  عطا فرما که هیچ گاه چیزی از بی نوایی نستانم و در برابر گستاخ و مغرور زانوی دنائت خم نکنم.
قدرتی به من بخشا تا روح خود را از تعلّق به جیفه های ناچیز روزگار بی نیاز کنم و از هرچه رنگ تعلّق پذیرد، آزادش سازم.
و نیرویی به من ده تا قدرت و توان خود را از روی کمال عشق و نهایت محبّت  تسلیم خواسته ها و رضای تو کنم. 

تقدیم به دوستان بشرویه تاک